Bir Eylül sabahı uyandım,bitmek bilmeyen yalnızlığıma,
Ellerim yine bir Eylül'de ıssız kaldı,bir başına,
Hatırlarmısın seninle yıllar evvel yine bir Eylül'de tanışmıştık,
Yorgun hırçın kibirli bir masal anlattın bana yıllarca,
Bence hep Eylül suçlu her şeyden,
Yağmurdan,rüzgardan,fırtınadan bile,
Söylemedi yıllara bukadar hızlı geçmeyin diye,
Dinletemedi yağmura sözünü,
Rüzgara esme diye bağırdı ama çok geç,
Bizi savurdu oradan oraya dinlemedi Eylül'ü,
Ben de söyledim çok,sesimi duymamak için kulaklarını,
Görmemek için gözlerini kapattı,bile bile ,
Şimdi ben dinlemiyorum artık arkama bile bakmadan ona veda ediyorum,
Eylül ben gidiyorum sana güle güle.....
GAYE KURT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder